Tadeusz Świecki (1880-1945)
Postać znana na naszym terenie jednak zasługująca na pokazanie szerszemu kręgowi odbiorców. Urodził się 21 grudnia 1880 roku w majątku Staw położonym koło Chełma Lubelskiego. Ukończywszy studia w Wiedniu i Paryżu, powrócił do Polski i nabył majątek Radomice koło Lipna, w którym gospodarował z żoną, Jadwigą Garczańską, którą poślubił w 1912 roku. Doczekali się trójki dzieci. W roku 1914 został radcą Towarzystwa Ziemskiego w Płocku, którego niedługo później, bo 1 sierpnia tegoż roku, został prezesem. Czasy były trudne, trwała wojna. Wspomnienie o niej, może nieco żartobliwe umieścił w swojej książce mówiąc „Po wyjeździe wojska stwierdziłem brak kilku najpiękniejszych krów i wszystkich koni”. Zaangażowany politycznie, baczny obserwator życia społecznego i człowiek patrzący w przyszłość, stwarzał jej wizję np. w książce pt. ,,Jaką drogą należy nam iść” wydaną w 1916 roku. Przez cały okres wojny prowadził działalność polityczną. Stanął na czele Tajnego Wydziału Politycznego. Napisał dużą ilość ulotek i odezw propagujących ideologię narodowowyzwoleńczą. Był z przekonania demokratą, niósł ofiarną pomoc wszystkim polskim działaczom niepodległościowym, nawet jeśli byli jego przeciwnikami politycznymi. Brał również czynny udział w akcjach charytatywnych: organizował pomoc, posiłki i odzież dla uciekinierów oraz ochronki dla sierot wojennych. Pomagał także w organizowaniu szkolnictwa. Ratował księgozbiór Biblioteki Publicznej i szkolnej województwa płockiego. Dnia 7 lipca 1916 roku został prezesem organizacji ,,Macierz Szkolna”. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wziął udział w wyborach do Sejmu Konstytucyjnego, stanął w tym czasie na czele organizacji katolicko-narodowej. Dzień 10 kwiecień 1921 był dla niego dniem szczególnym, ponieważ uhonorowano go Krzyżem Walecznych za udział w obronie Płocka, a odznaczenie to otrzymał z rąk samego marszałka Piłsudskiego. 5 listopada 1922 roku Tadeusz Świecki został posłem na Sejm Rzeczpospolitej Polskiej. Piastował tę godność dwukrotnie; był posłem I i II kadencji. Drugi raz wybrano go w 1928 roku. Po rozwiązaniu tego Sejmu nie brał udziału w następnych wyborach. W roku 1932, wraz z Franciszkiem Wybultem wydał pracę historyczną pt. ,,Mazowsze Płockie w czasach wojny światowej i powstania Państwa Polskiego”. Niestety niedługo po wybuchu wojny aresztowano go i osadzono w obozie w Dachau. Po zwolnieniu z obozu, znaleziono go nieprzytomnego na stacji kolejowej, skąd zabrał go jeden z rolników z lipnowskiego. 1 sierpnia 1944 roku w Warszawie zastał go wybuch powstania. Po upadku powstania opuścił stolicę. Kończyła się II wojna światowa, wkraczające do Radomic wojska sowieckie źle traktowały ziemian, a czary goryczy dolała konfiskata majątku. Tadeusz Świecki z rodziną przeniósł się do majątku Sędzimirowicach koło Kalisza. Zmarł, w następstwie wypadku przy młockarni, 3 października 1945 roku. Pochowano go na cmentarzu parafialnym w miejscowości Staw w gminie Blaszki w pobliżu Sędzimirowic.
Wiktoria Kolczyńska, Wiktoria Urbańska